Poeta Skorek dostaje pierwsze w życiu dobrze płatne zamówienie - ma napisać poemat o zdrowej żywności. Niestety, dopada go twórcza niemoc, którą poeta usiłuje przezwyciężyć za pomocą kolejnych gatunków wysoko i niskoprocentowych trunków. Tymczasem w innej części baru kilkuosobowe towarzystwo układa wiersz dla zabawy. Ostatecznie Skorek wychodzi z lokalu z poematem. Jest przekonany, że sam go napisał i że to Hanka jest jego muzą. Również Poznański - dzięki Skorkowi - zaczyna innym okiem patrzeć na swą barmankę.