During World War II, the Germans converts the castle of Colditz into an escape-proof prison where recidivist escapees are imprisoned under one roof. The most accomplished escape artists are gathered there, brave soldiers who view escape not only as a challenge but as a duty, in order to harass and irritate German forces as much as they can.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog bouwen de Duitsers het kasteel van Colditz om tot een ontsnappingsbestendige gevangenis waar recidivistische vluchtelingen onder één dak worden opgesloten. De meest getalenteerde ontsnappingskunstenaars zijn daar bijeen, dappere soldaten die ontsnapping niet alleen als een uitdaging zien, maar ook als een plicht, om de Duitse troepen zoveel mogelijk lastig te vallen en te irriteren.

Un grupo heterogéneo de oficiales aliados recluidos en un campo de prisioneros alemán de máxima seguridad -aquí, Colditz, un castillo al que el alto mando alemán enviaba a los expertos en fugas- desafía los poderosos muros de su encierro con imaginación y coraje. Al principio son sólo intentonas frustradas y dispersas, que se convierten en la gran evasión.