A special scheme should help those affected by the benefits affair to make a new start. But those who turn to the municipality for help often have to wait a long time. As a result, confidence in the government is once again being dented. Large differences between municipalities also cause a lot of frustration. Why does one municipality pay for a complete renovation and the other municipality not even pay for a new chair? Doesn't this well-intentioned arrangement actually widen the gap between citizens and government?

Een speciale regeling moet gedupeerden van de toeslagenaffaire helpen bij een nieuwe start. Maar wie bij de gemeente aanklopt voor hulp, moet vaak lang wachten. Hierdoor loopt het vertrouwen in de overheid opnieuw een deuk op. Ook zorgen grote verschillen tussen gemeenten voor veel frustratie. Waarom betaalt de ene gemeente een hele verbouwing en de andere gemeente niet eens een nieuwe stoel? Maakt deze goedbedoelde regeling de kloof tussen burger en overheid niet juist groter?