Aktor, reżyser, dyrektor i kierownik artystyczny teatru. Pierwsze, niewielkie role grał w latach 1950-51 w Łodzi, w Teatrze Jaracza i Teatrze Nowym. W tym ostatnim w sezonie 1951/52 został asystentem reżysera, głównie Kazimierza Dejmka. Po uzyskaniu dyplomu brał udział w wielu spektaklach Teatru Nowego. W 1956 na tej scenie zadebiutował jako reżyser. W początkach 1957 został aktorem, reżyserem i koordynatorem pracy artystycznej Teatru Polskiego w Poznaniu. Po 3 latach przeniósł się do Katowic, do Teatru Śląskiego im. Wyspiańskiego. W latach 1960-63 sprawował dyrekcję i kierownictwo artystyczne Teatru Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, który stał się dzięki niemu jedną z najbardziej liczących się wówczas scen prowincjonalnych. W 1963 wrócił do Poznania w charakterze dyrektora i kierownika artystycznego Teatru Polskiego (do 1967). W tym okresie uzyskał uprawnienia reżyserskie. W latach 1967-69 był reżyserem Teatru im. Horzycy w Toruniu, współpracował z wieloma innymi teatrami. W latach 1969-76 związany był głównie z Teatrem Wybrzeże w Gdańsku (jako kierownik artystyczny i reżyser do 1973, potem reżyser w latach 1974-76). W międzyczasie, w latach 1973-74, sprawował kierownictwo artystyczne Teatru Polskiego we Wrocławiu. W sezonie 1976/77 przybył po raz drugi do Torunia, gdzie powierzono mu dyrekcję i kierownictwo artystyczne Teatru im. Horzycy. W 1983 zrezygnował z zajmowanych stanowisk i opuścił Toruń. W następnych latach reżyserował na wielu scenach. W 1985 został dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Dramatycznego i Teatru Rzeczypospolitej w Warszawie, funkcje te pełnił do 1987. Równocześnie, od sezonu 1986/87, był etatowym reżyserem Teatru Wybrzeże w Gdańsku, w którym także po przejściu na emeryturę (1989) kontynuował działalność reżyserską. [FilmPolski]