Translations 9
English (en-US) |
||
---|---|---|
Name |
Jean Simmons |
|
Biography |
Jean Merilyn Simmons, OBE (January 31, 1929 – January 22, 2010) was an English actress. She appeared predominantly in motion pictures, beginning with films made in Great Britain during and after World War II – she was one of J. Arthur Rank's 'well-spoken young starlets' – followed mainly by Hollywood films from 1950. |
|
Catalan; Valencian (ca-ES) |
||
---|---|---|
Name |
|
|
Biography |
Jean Merilyn Simmons (Crouch Hill, Londres, 31 de gener de 1929 - Santa Monica, Califòrnia, 22 de gener de 2010) fou una actriu anglesa nominada en dues ocasions al premi Oscar. Simmons va cridar l'atenció d'un cercatalents en una classe de ball amb només 14 anys i va aconseguir debutar al cinema en la seva adolescència. L'adaptació de l'obra de William Shakespeare dirigida i protagonitzada per Laurence Olivier li va valer a Simmons una nominació per als Oscar de 1948 a l'apartat de millor actriu de repartiment. A la dècada dels 70, Simmons va anar apartant-se del cinema per dirigir els seus passos professionals cap a la televisió. |
|
Chinese (zh-HK) |
||
---|---|---|
Name |
珍·茜蒙絲 |
|
Biography |
—
|
|
German (de-DE) |
||
---|---|---|
Name |
|
|
Biography |
Jean Merilyn Simmons (* 31. Januar 1929 in London, England; † 22. Januar 2010 in Santa Monica, Kalifornien) war eine britisch-US-amerikanische Schauspielerin. Mit 14 Jahren wurde sie an der Aida Foster School of Dancing aufgenommen und zwei Wochen später von einem Talentsucher für den Film entdeckt. Ohne jede Probeaufnahme wurde sie 1943 unter 200 Bewerberinnen ausgewählt, in Give Us the Moon die Schwester von Margaret Lockwood zu spielen. Zwei Jahre später wurde sie durch die Rolle der jungen Estella in David Leans Verfilmung von Charles Dickens’ Roman Große Erwartungen bekannt. Ihre Popularität konnte sie mit ihrer Darstellung eines frivolen Mädchens in Die schwarze Narzisse (Black Narcissus, 1947) neben Deborah Kerr noch steigern. Laurence Olivier wählte sie aus, die Ophelia in seiner Adaption von Hamlet (1948) zu spielen. Simmons wurde für ihre intensive Darstellung als beste Nebendarstellerin für einen Oscar nominiert. 1950 heiratete sie ihren Kollegen Stewart Granger, und beide gingen nach Hollywood, wo Simmons für drei Filme einen nicht-exklusiven Vertrag mit Howard Hughes über je 66.666 US-Dollar unterschrieb. Daneben etablierte sie sich bei 20th Century Fox als Star in Monumentalfilmen wie Das Gewand (The Robe, 1953), Sinuhe der Ägypter (The Egyptian, 1954) und vor allem Spartacus (1960). 1958 spielte sie neben Gregory Peck die weibliche Hauptrolle in dem „Anti-Western“ Weites Land (The Big Country). 1960 ließ sie sich von Stewart Granger scheiden und heiratete den Regisseur Richard Brooks. Dieser gab ihr eine Rolle in seiner Adaption von Elmer Gantry (1960), für die sie ausgezeichnete Kritiken erhielt. In den 1960er Jahren bekam Simmons zunehmend schwerer eine Rolle, die ihrem Talent angemessen schien. Ausnahmen waren die Komödie Vor Hausfreunden wird gewarnt (The Grass Is Greener), die sie 1960 wieder mit Deborah Kerr und Robert Mitchum zusammenbrachte, sowie die Rolle einer trauernden Witwe in der Literaturverfilmung Ein Schmetterling flog auf (All the Way Home, 1963) nach James Agee. Für ihre Darstellung in der frivolen Schlafzimmer-Farce Happy End für eine Ehe (The Happy Ending) aus dem Jahr 1969 war Simmons zum zweiten Mal für einen Oscar nominiert. Ebenfalls in den 1960er Jahren trat sie auf der Bühne des Los Angeles Theatre in Erscheinung. In den 1980er und 1990er Jahren war Simmons nur noch vereinzelt in Kinoproduktionen zu sehen. Sie arbeitete nun überwiegend für das Fernsehen; unter anderem wirkte sie im mehrteiligen Bürgerkriegsepos Fackeln im Sturm und in einer mehrteiligen, vom Disney-Konzern für das Fernsehen produzierten Version von Große Erwartungen (Great Expectations, 1989) mit, in der sie die Rolle der Miss Havisham übernahm. In der erfolgreichen Miniserie Fackeln im Sturm verkörperte Simmons die Mutter von Patrick Swayzes Figur. 1995 gehörte sie mit Winona Ryder, Anne Bancroft und Ellen Burstyn zum Schauspielensemble von Ein amerikanischer Quilt. 2009 absolvierte sie mit dem Familiendrama Shadows in the Sun ihren letzten Kinoauftritt. Quelle: Wikipedia |
|
Japanese (ja-JP) |
||
---|---|---|
Name |
|
|
Biography |
—
|
|
Korean (ko-KR) |
||
---|---|---|
Name |
진 시몬스 |
|
Biography |
—
|
|
Persian (fa-IR) |
||
---|---|---|
Name |
|
|
Biography |
ژان سیمونز Jean Merilyn Simmons، OBE (زاده ۳۱ ژانویه ۱۹۲۹ – درگذشته ۲۲ ژانویه ۲۰۱۰) یک هنرپیشه انگلیسی بود. او عمدتاً در فیلمهای سینمایی ظاهر میشد، از فیلمهایی که در بریتانیای کبیر در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن ساخته شد – او یکی از ستارههای جوان خوشکلام جی. آرتور رنک بود – پس از آن فیلمهای هالیوودی از سال 1950 دنبال شد. |
|
Portuguese (pt-BR) |
||
---|---|---|
Name |
|
|
Biography |
Jean Simmons, nome artístico de Jean Merilyn Simmons (Londres, 31 de janeiro de 1929 — Santa Mônica, 22 de janeiro de 2010), foi uma atriz britânica. Em 1950, Jean Simmons foi eleita a mais popular estrela do cinema britânico. O pico de sua carreira ocorreu em 1960, ao participar de três grandes produções: Spartacus, Entre Deus e o Pecado e Do Outro Lado, o Pecado. Durante os anos 80, passou a dar maior atenção à televisão, aparecendo num grande número de séries e filmes feitos para a TV. Morreu no dia 22 de janeiro de 2010 aos 81 anos. Segundo sua agente, Jean sofria de câncer de pulmão. |
|
Russian (ru-RU) |
||
---|---|---|
Name |
|
|
Biography |
—
|
|