In “white torture”, prisoners are locked in a cell in which everything is white: the walls, the floor, the ceiling, even the clothes and the food. This causes the prisoners to gradually lose their visual memory. WHITE ROOM is a half-fictional, half-documentary approach to the testimony of a former prisoner.

Bij ‘witte marteling’ worden gevangenen opgesloten in een cel waarin alles wit is: de muren, de vloer, het plafond, zelfs de kleding en het eten. Hierdoor verliezen de gevangenen geleidelijk hun visuele geheugen. WHITE ROOM is een half-fictieve, half-documentaire benadering van de getuigenis van een voormalige gevangene.