I was nine years old when my mother took me away from home for the first time – to Leningrad. For those of us behind the Iron Curtain, this was a Big Trip. Later, I couldn’t remember anything I had seen or done except for a large, colourful tourist bus from Switzerland – the only object with which I wanted to be photographed. That bus symbolized the world for me – large and beckoning, full of travel and adventure.

Now I am 35 and I’ve been to 39 countries. 20 years of wandering around the world with a camera makes one wonder – why on earth do I want to travel?

Ik was negen jaar oud toen mijn moeder me voor de eerste keer meenam van huis naar Leningrad. Voor degenen onder ons achter het IJzeren Gordijn was dit een grote reis. Later kon ik me niets meer herinneren wat ik had gezien of gedaan, behalve een grote, kleurrijke toeristenbus uit Zwitserland – het enige object waarmee ik gefotografeerd wilde worden. Die bus symboliseerde voor mij de wereld: groot en wenkend, vol reizen en avontuur. Nu ben ik 35 en ben ik in 39 landen geweest. Twintig jaar ronddwalen met een camera over de wereld doet je afvragen: waarom wil ik in vredesnaam reizen?

20 klejojuma gadi ar kameru liek prasīt tikai vienu - kāpēc es vispār gribu ceļot?