Trapianto heralds the end of utopia, the death of that underground, but is also the best prologue in Necropolis, which is not by chance found alive. It 's a film that establishes the passage of rolling between two friends, and Brocani Schifano, shared the same passions, and from living the cinema as a challenge urgent and vital, suspended between dream and action.

Trapianto luidt het einde van de utopie in, de dood van die underground, maar is ook de beste proloog in Necropolis, die niet toevallig levend wordt aangetroffen. Het is een film die de passage van het rollen vastlegt tussen twee vrienden, en Brocani Schifano, die dezelfde passies deelden, en van het leven van de bioscoop als een urgente en vitale uitdaging, opgeschort tussen droom en actie.