A father says goodbye to his young daughter. In time the daughter grows old, but within her there is always a deep longing for her father.

秋日温暖的傍晚，父亲带着女儿一起骑单车，他们穿过林间小路，骑过草地，骑上高坡，来到平静的湖边。父亲抱抱女儿，登上了小船。女儿在湖边静静的等待，等到船在视线里变模糊，等到太阳就要落山。父亲迟迟不归，女儿一个人骑着小小的脚踏车回去了。从那以后女儿每天都来湖边等候，她一个人骑着单车来来返返，风雨无阻。多年过去，小女孩为人妇，为人母，转眼老去。已然老去的她日日来到湖边，直到湖水干涸，化为滩涂。她来到沉睡在湖底的小船边，躺在小船里，就像躺在父亲暖暖的臂弯。

‘Father and Daughter’ draait om een heel simpel, maar daardoor des te aansprekender, gegeven. Een meisje en haar vader fietsen over de dijk. Ze stoppen, hij neemt afscheid en roeit weg in een bootje. Zij wacht vergeefs op zijn terugkeer, komt telkens weer kijken of hij is teruggekomen. Zelfs als ze ouder wordt en uiteindelijk zelf oud is blijft ze terugkeren naar diezelfde plek op de dijk. Wanneer ze stokoud is, is het water achter de dijk een polder geworden en gaat ze zelf het gras op, op zoek naar haar vader. Het verhaaltje is herkenbaar voor iedereen, met universele thema’s als ouder worden, loslaten, de kracht van familiebanden en het koesteren van herinneringen. Zonder gebruik te maken van dialogen weet Dudok de Wit precies de juiste boodschap over te brengen, zijn publiek te ontroeren en te raken in het hart.

Un père dit au revoir à sa fille et s’en va. Elle attend son retour des jours, des saisons, des années…

Vater und Tochter fahren mit dem Fahrrad ans Wasser. Der Vater verabschiedet sich von seiner Tochter, steigt in ein Ruderboot und rudert raus auf das Wasser. Die Tochter wartet, aber er kommt nicht zurück.

Über die nächsten Jahre, zu jeder Jahreszeit, bei Wind und Wetter fährt die inzwischen erwachsene Tochter mit ihren eigenen Kindern immer wieder an die Stelle zurück und hält Ausschau. Vergeblich. Als alte Frau schließlich fährt sie ein letztes mal zu dem Ort auf dem Deich und sucht ...

어린 날에 어디론가 떠나버린 아버지. 딸은 아버지를 기다리다가 할머니가 되었다. 삶이란 사람들에게 그렇게 어딘가에서 그리움을 남기고, 또한 사람들은 그러한 그리움을 가슴에 안은 채 살아 간다. 기묘하게 쓸쓸한 느낌과 아름다운 화면이 관객들에게 깊은 여운을 남긴다.

Ojciec żegna się ze swoją córką i odchodzi. Jak holenderski krajobraz zmienia się w różnych sezonach, tak zmienia się i dziewczyna. Staje się młodą kobietą,

Nova York, 1988. Novelista mentalmente instável e viúvo (Russel Crowe) tenta criar sozinho a filha de cinco anos. Vinte anos depois a garota, já adulta (Amanda Seyfried), cuida de crianças com problemas psicológicos e ainda tenta entender sua complicada infância.

Отец попрощался со своей маленькой дочерью и пропал навсегда. Девочка растет, сменяют друг друга времена года. Даже становясь взрослой, героиня тоскует по исчезнувшему отцу. Она обзаводится собственной семьей, стареет, но глубокая печаль никуда не уходит, навсегда оставаясь в сердце осиротевшего ребенка. Мультфильм «Отец и дочь» получил «Оскар», как лучший анимационный короткометражный фильм, а также награду Британской киноакадемии.

Un hombre se despide de su hija y parte hacia otro lugar. Con el tiempo va creciendo, forma una familia y llega a la vejez, pero en su interior siempre hay un profundo anhelo por su padre.