Wake compares colonial paintings of New Zealand intended to encourage migration to the colonies in the 1850s, with filmed images of the same country 100 years later, shot by the filmmaker's father. This experimental film compares the vision of a "promised land" with the lived memory of migration and explores too, the misrepresentation of indigenous people during both these eras. The half-hour experimental film is a response to the death of the filmmaker's father, an event that ultimately led to her return to New Zealand after a decade in America.

Wake vergelijkt koloniale schilderijen van Nieuw-Zeeland, bedoeld om migratie naar de koloniën in de jaren vijftig van de negentiende eeuw aan te moedigen, met gefilmde beelden van hetzelfde land 100 jaar later, gemaakt door de vader van de filmmaker. Deze experimentele film vergelijkt de visie van een 'beloofd land' met de geleefde herinnering aan migratie en onderzoekt ook de verkeerde voorstelling van zaken van de inheemse bevolking tijdens deze beide tijdperken. De experimentele film van een half uur is een reactie op de dood van de vader van de filmmaker, een gebeurtenis die uiteindelijk leidde tot haar terugkeer naar Nieuw-Zeeland na een decennium in Amerika.